In het tijdschrift JIN, Jurisprudentie in Nederland, worden relevante uitspraken opgenomen en voorzien van een noot. Naar aanleiding van een uitspraak van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden over de behoefte van minderjarigen in het kader van kinderalimentatie schreef ik een noot.

Wat was de situatie? Partijen waren met elkaar gehuwd geweest en uit het huwelijk waren 4 kinderen geboren. Over de gevolgen van de echtscheiding maakten partijen afspraken met elkaar, onder meer over de hoogte van de behoefte van de kinderen en de hoogte van de kinderalimentatie. Deze afspraken werden opgenomen in een ouderschapsplan, welk ouderschapsplan vervolgens werd opgenomen in een vaststellingsovereenkomst.

Bij de vaststelling van de behoefte van de kinderen, houden partijen geen rekening met neveninkomsten en gaan dus uit van een lager netto gezinsinkomen, dan hetgeen hen feitelijk ter beschikking stond en daarmee ook van een lagere behoefte van de kinderen.

Als twee jaar later zich een wijziging van omstandigheden voordoet verzoekt de vrouw om wijziging van de kinderalimentatie en stelt alsdan dat de behoefte van de kinderen hoger is.

Het Hof ziet evenwel geen aanleiding partijen niet te houden aan de afgesproken behoefte, zeker nu partijen hieromtrent ook een vaststellingsovereenkomst hebben gesloten, waarin niet is opgenomen dat partijen ten aanzien van de neveninkomsten welbewust afweken van de wettelijke maatstaven.

Maak je afspraken met elkaar, wees je dan goed bewust van alle gevolgen, niet alleen voor de korte termijn, maar ook voor de lange termijn.

Wil je meer weten, neem dan contact op.

JIN 2018 afl 2 28 Beers